Κυριακή 29 Ιουλίου 2012

..ύδωρ αλμυρό (μετά μουσικής).


..θάλασσα..

..τι μας έρχεται στο μυαλό όταν ακούμε τη λέξη αυτή;

Ήλιος;
Γαλάζιο;
Άμμος;
Κύματα;
Βότσαλα;
Βράχος;
Φιλί;
Σκοτάδι;
Ιριδίσματα;
(..........)

Ό,τι κι αν σκεφτόμαστε σαν φέρνουμε στο νου μας τη θάλασσα, όταν την ατενίζουμε, τη χαιρόμαστε, την ονειρευόμαστε, τη μισούμε...είναι βέβαιο πως μας γεμίζει με έντονα αισθήματα και συναισθήματα.

Ας ταξιδἐψουμε..!
(..πρώτα τα λόγια, μετά η μουσική λίστα)

Λευκάδα (Εγκρεμνοί)

"Ode to the big sea" - The Cinematic Orchestra 
(album: "Motion")
[..ξεχειλίζει κάθε τόσο
λέει ναι, λέει όχι, πάλι όχι, όχι
σε μπλε, σε αφρό, σε κύμα
λέει όχι, πάλι όχι
αδύνατο να μείνει ήρεμη
«με λένε θάλασσα», λέει και ξαναλέει..] 
(απόσπασμα απ´το ποίημα "Ode to the sea", του Pablo Neruda,
μετάφραση: Μιλτιάδης Θαλασσινός) 

"The sea" - Final Fantasy
(album: "Has a good home")
[..the undertow would take me down
the waves take me home..]

"Danell in the sea" - Jónsi and Alex
(album: "Riceboy Sleeps")
[..της θάλασσας κατανικώντας τους θανάτους
στην ανεμόσκαλα σε θέλω να φανείς.. ]
(απόσπασμα απ´το ποίημα "Καραντί", του Νίκου Καββαδία) 

"Man under the sea" - Patrick Watson
(album: "Close to paradise")

[..I was hiding underneath the sea
I was looking out for me
just me, the fish and the sea..]

"Into the sea" -Sivert Høyem
(album: "Exiles")
[..into the sea
make love
make waves..]

"The star and and the sea" - The Waterboys
(album: "Room to roam")
[What is between the star and the sea?
A bird as bright as a bird can be..]

"Under a silent sea" - Loney, Dear
(album: "Dear John")
[..I must have gone far 
under a silent sea 
with nothing to fear 
under a mile of sea..]

"Seaside" - The Kooks
(album: "Inside in / Inside out")
[..I fell in love at the seaside..]

"Ease your feet in the sea" - Belle & Sebastian
(album: "The boy with the arab strap")
[..ease your feet off the sea
my darling it's the place to be
take your shoes off, curl your toes
I will frame this moment in time..]

"Seven seas" - Echo & The Bunnymen
(album: "Ocean rain")
[..seven seas
swimming them so well
glad to see
my face among them
kissing the tortoise shell..]

"Behind the sea" - Panic! at the Disco
(album: "Pretty odd")
[..don't you know
don't you know
that those watermelon smiles
just can't ripen underwater..]

"Βαθιά άγρια θάλασσα" - AnimaCorda 
(album: "Lost and found", τραγούδι: Χρήστος Θηβαίος)
[..Στο μπλε σου ταξίδεψα σε άναρχους τόπους 
το χρόνο λησμόνησα, ιδέες κι ανθρώπους..]

(..ελπίζω να ρίξατε ήδη το μπουκάλι με το μήνυμα στα κύματα..)

Πήλιο (Νταμούχαρη)

Δευτέρα 9 Ιουλίου 2012

..δεν ήταν ίδια (τελικά).

Εκ πρώτης όψεως ήταν μια μέρα σαν όλες τις άλλες.
Μια απ´αυτές τις ίδιες (μεταξύ τους), σαν μονοζυγωτικά δίδυμα, συνηθισμένες, αδιάφορες, ίδιες.
Ήταν απόγευμα πια..
Βαρέθηκες να περιμένεις το θαυμάσιο, την ευχάριστη έκπληξη, τη ζεστασιά στο βλέμμα, τη σοβαρότητα να ξεπερνάει τις γελοίες δικαιολογίες.
Η αίσθηση της αδιαφορίας γέμισε το δωμάτιο, το διαμέρισμα, τον γύρω αέρα..παρομοίασες τον εαυτό σου με μια κατάψυξη παρατημένη για καιρό. Ο πάγος στην αρχή να παίρνει διάφορα σχήματα, μικρά και περίεργα (θαρρείς για να σου τραβήξει την προσοχή και ν' ασχοληθείς μαζί του-κι ας σήμαινε για τον ίδιο την καταστροφή)..μετά όλα τα σχήματα  να ενώνονται σε μια τεράστια παγωμένη μάζα, ένα μικρό παγόβουνο, μινιατούρα αυτών της Αρκτικής. Να στέκει αμετακίνητο στην κατάψυξη, να περιμένει μια ζεστή (αγαπημένη) ανάσα για να λιώσει. Έναν λόγο γλυκό..σαν τη χαριτωμένη ατάκα του Θανάση Βέγγου στην ταινία «Ζήτω η τρέλα», όπου, ως Ρωμαίος, έλεγε στη Μάρθα πως το χαμόγελό της του θυμίζει κρεμ καραμελέ!
Πόσο θα ᾽θελες να στο ᾽χε πει κάποιος..ναι, είχες ακούσει πολλά κομπλιμέντα για το χαμόγελό σου, μα κανένα σαν κι αυτό..«το χαμόγελό σου μοιάζει σαν αφράτη μους φράουλας» ή «..σαν γλυκό (του κουταλιού) σταφύλι», «σα σορμπέ ροδάκινο»! 
Κανείς. Ποτέ.
Έτρεξες στο δρόμο της μνήμης για λίγο..σε πήρε η κατηφόρα και με δυσκολία σταμάτησες λαχανιασμένη. Στο δρόμο σκόρπιες οι φωτογραφίες, αυτές που τόσο αγαπάς.
Εξακολουθούν να σου θυμίζουν γέλια, κουβέντες ατέλειωτες (και ατελείωτες), λύπες κρυμμένες και ξεκάθαρες, ντροπές, κλάματα, ψέμα κι αλήθειες. Χρόνος που δεν φτάνει για λίγο, για κείνο το ελάχιστο που χρειάζεσαι παραπάνω και κάποιος το δίνει σε άλλον (δεν έχεις ανάγκη εσύ, θα βρεις κι άλλο χρόνο..αλλού).
Προχωράς παρακάτω..
Πόσο έντονο είναι το άρωμα του νυχτολούλουδου, νομίζω πως όταν ερωτεύεσαι νιώθεις το άρωμά του εντονότερα.
Προχωράς παρακάτω..
Στο θερινό σινεμά κάποιες φορές βλέπεις απλώς μια ταινία κι άλλες φορές κλείνεις τα μάτια, ακούς τους διαλόγους, συνεχίζεις το σενάριο όπως θέλεις εσύ κι αισθάνεσαι το άρωμα του γιασεμιού να σε τυλίγει. Ονειρεύεσαι αυλές με πολύχρωμα λουλούδια και δροσερούς τοίχους ν´ακουμπάς σε μέρες καύσωνα.
Εκ πρώτης όψεως ήταν μια μέρα σαν όλες τις άλλες.
Αλλά δεν ήταν.


Podcast Powered By Podbean

* song: "Flowers in your hair" by The Lumineers