Πέμπτη 29 Νοεμβρίου 2012

στο πάρκο, ένα βράδυ | going to the park

θέμα: «πώς πέρασα τη νύχτα μου στο πάρκο»



Αλήθεια νούμερο ένα: οι στίχοι ενός τραγουδιού είναι φορές που κάνουν τη φαντασία να φοβάται, να της κόβεται η αναπνοή...αλλά αυτή δεν τρομάζει, απλώς χαμογελάει και δημιουργεί ελεύθερα.

Αλήθεια νούμερο δύο: αισιοδοξώ, ναι, αυτό συμβαίνει όταν ακούω μελαγχολικές μουσικές.

Αλήθεια νούμερο τρία: η Κυριακή είναι μια αγαπημένη μέρα..ακόμα κι όταν χρειάζεται να δουλεύω ή να μην κάνω τίποτα απολύτως ήταν και παραμένει (η) αγαπημένη μου μέρα.

Το γεγονός: την περασμένη Κυριακή αποδείχθηκε πως τα καλύτερα έρχονται τη μέρα αυτή!

Μια εικόνα: αγαπημένος τραγουδοποιός μ᾽ένα βιβλίο στο χέρι, διαβάζει ήσυχα σ᾽έναν ανήσυχο χώρο.

..αφήνω τα τραγούδια του να με ταξιδέψουν ξανά, να με παροτρύνουν να χαθώ μέσα στην ομίχλη της υπέροχης μουσικής του, να μου φέρουν στο νου εικόνες από ιστορίες που δεν έχω γράψει, να μ᾽αφήσουν μόνη σε δάσος σκοτεινό με μόνη πηγή φωτός αχόρταγες φλόγες που καταπίνουν έρωτες.
Δε φοβάμαι, μόνο πλάθω καινούργια παραμύθια. 
Τελειώνω όσα είχαν μείνει μισά, για να βρουν τη συνέχεια και το τέλος τους όταν ο ήχος μιας κιθάρας έτσι θα τα πρόσταζε.

Ήταν μια βόλτα στο πάρκο, βράδυ, σ᾽ένα πάρκο μουσικό, το «Υπέροχο Πάρκο»!
Άκουσα (σχεδόν) όλα τα αγαπημένα μου τραγούδια του. 
Κι άλλα που έγιναν αγαπημένα μου στη στιγμή (αλλά όχι μόνο για τη στιγμή).
"The burning of two".."Boys, I am worried"..  "Run from my arms".."I know what I make isn't fine".."The royal canal".."Lover o lover".."Song for Fee".."Bad roads ahead".."Red barn, black barn, tree".."Key".."Paper birds".."I do wrong"..κι άλλα.
Κι ύστερα ένα ακόμα για το τέλος...κι άλλα δύο..κι ένα τελευταίο!

Ένα θαυμάσιο live από έναν ταλαντούχο μουσικό (που με τη φωνή και την ωραία αύρα του εξαφάνισε τα μικρο-προβλήματα ήχου).
Με χαρά θα τον υποδεχθούμε ξανά (όποτε)..!
(μόνο - παράκληση - μην του ζητάτε να παίξει το "The hills are alive"!!)

Ευχαριστούμε, αγαπητέ και ταλαντούχε Stephen Burch!

* πληροφορίες εντός και εντός αλλού
* οι φωτό και το βίντεο είναι από το συγκεκριμένο live, στο Residents bar, Θεσσαλονίκη, 25-11-12
* Βασίλη, ευχαριστώ..γιατί εκεί, στον (όμορφα) σκονισμένο δρόμο σου, συνάντησα για πρώτη φορά τη μουσική του Great Park!




subject: "a night in the park"

Moment of truth no 1: lyrics sometimes scare imagination. Imagination is not frightened away though, there it is, unlocked and smiling.

Moment of truth no 2: it is kind of weird but I have to admit that listening to sad music put a smile on my face.

Moment of truth no 3: Sunday is one (of my) favourite day(s). No matter what I do or don't do, I wish Sunday would last a bit more.

The fact is: last Sunday I realised that all good things come on Sundays!

Look out: favourite artist is reading a book quietly while music is playing loud!

His songs make me drift in and out of dreams, urge me to mind travelling.
I get lost in the fog of music, lost in a dark woodland where a fire is burning and love is expiring in the flames.
I 'm not frightened. I grab the chance to create my own fairytales (even finish writing some stories which were left unfinished for quite some time now, half written, dead. Maybe they needed a guitar sound to bring them back to life).


It was an evening stroll in the park, a music park, The Great Park!
Luckily (almost) all of my personal favourites were played.
"The burning of two".."Boys, I am worried"..  "Run from my arms"."I know what I make isn't fine".."The royal canal".."Lover o lover".."Song for Fee".."Bad roads ahead".."Red barn, black barn, tree".."Key".."Paper birds".."I do wrong". 
Cheering crowd, one more song, then two more, last one!


It was an excellent live performance (despite the minor sound problems).

Dear and talented Stephen Burch, thank you for a lovely night!
You 're welcome to come and play again for us!
(p.s.: please, do not ask him to play "The hills are alive"-lol!)


* info about The Great Park: site, blog
* photos and video: The Great Park live@the Residents bar, Thessaloniki, 25-11-12
* special thanks to Vassilis on whose blog, A Dust Road (in the Middle of Nowhere), I first ran across The Great Park 's music!



6 σχόλια:

  1. Πολύ όμορφο, φθνιποωρινομελαγχολικο αλλά συνάμα αισιόδοξο για κάποιο περίεργο λόγο ποστ. Κι εγώ λατρεύω τις κυριακές τώρα που παραιτήθηκα και δε δουλεύω Δευτέρες. Μου γυάλισε η άτιμη η μέρα. Ζεστα πρωτευουσιάνικα φιλιά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όπως τα λες, κοριτσάκι μου, φθινοπωρινομελαγχολική αισιοδοξία κι οι Κυριακές να γυαλίζουν πάντα, ακόμα κι όταν έχουν πια παλιώσει..!
      Πόσο χαίρομαι γι' αυτή σου την επίσκεψη, σ' ευχαριστώ!
      Η συμπρωτεύουσα κι εγώ σας στέλνουμε τα φιλιά μας!

      Διαγραφή
  2. Σε ευχαριστώ που με πήρες μαζί σου στο πάρκο...
    Καλό μήνα να έχεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είναι ωραία στο πάρκο αυτή την εποχή :)
      Καλησπέρα, melita, σ´ευχαριστώ!
      Εύχομαι και για σένα έναν μήνα χαρούμενο!

      Διαγραφή

..οι βουτιές επιτρέπονται!