Καμιά φορά (και ξαφνικά) όλα μαυρίζουν γύρω..
Εκεί που περπατούσες στο φως της μέρας όλα σκοτείνιασαν...
Το σκούρο μπλε-σχεδόν-μαύρο της νύχτας, το μαύρο του πένθους, το μαύρο της κυριαρχίας-χωρίς-να-λογαριάζεις-τα-θύματα...
Ζαλίζεσαι απ΄το σκοτάδι και πέφτεις...πάτωμα δεν υπάρχει, γη δεν νιώθεις κάτω απ΄τα πόδια σου..και πέφτεις.
Νιώθεις στο στομάχι ένα κενό, μετά ένα βάρος και μετά κενό ξανά..
Δεν είναι το σκοτάδι που σε φοβίζει μόνο, είναι που δεν ακούγεται καμιά φωνή.
Προσπαθείς να φωνάξεις μα η φωνή σου δεν ακούγεται.
Βουβή ταινία γυρισμένη στο σκοτάδι.
Απ΄το μυαλό περνάει γρήγορα μια εικόνα..η εικόνα μιας μικρής τριανταφυλλιάς με μπουμπούκια σε ζωηρό κίτρινο χρώμα. Είναι απ΄το περβάζι του παραθύρου που κοιτάει στην αυλή (την μπροστινή αυλή, όχι την πίσω).
Η εικόνα μιας "κλεμμένης" ανάμνησης έδωσε φως (εν αγνοία της) ακριβώς την ώρα που το χρειαζόσουν..μπορείς να την κρατήσεις;
Ευχαριστώ, Jo..
"A single rose can be my garden...a single friend, my world!" (Leo Buscaglia)
* η φωτό είναι από τη συλλογή "Roses" του "photoartist3" στο flickr
Εκεί που περπατούσες στο φως της μέρας όλα σκοτείνιασαν...
Το σκούρο μπλε-σχεδόν-μαύρο της νύχτας, το μαύρο του πένθους, το μαύρο της κυριαρχίας-χωρίς-να-λογαριάζεις-τα-θύματα...
Ζαλίζεσαι απ΄το σκοτάδι και πέφτεις...πάτωμα δεν υπάρχει, γη δεν νιώθεις κάτω απ΄τα πόδια σου..και πέφτεις.
Νιώθεις στο στομάχι ένα κενό, μετά ένα βάρος και μετά κενό ξανά..
Δεν είναι το σκοτάδι που σε φοβίζει μόνο, είναι που δεν ακούγεται καμιά φωνή.
Προσπαθείς να φωνάξεις μα η φωνή σου δεν ακούγεται.
Βουβή ταινία γυρισμένη στο σκοτάδι.
Απ΄το μυαλό περνάει γρήγορα μια εικόνα..η εικόνα μιας μικρής τριανταφυλλιάς με μπουμπούκια σε ζωηρό κίτρινο χρώμα. Είναι απ΄το περβάζι του παραθύρου που κοιτάει στην αυλή (την μπροστινή αυλή, όχι την πίσω).
Η εικόνα μιας "κλεμμένης" ανάμνησης έδωσε φως (εν αγνοία της) ακριβώς την ώρα που το χρειαζόσουν..μπορείς να την κρατήσεις;
Ευχαριστώ, Jo..
"A single rose can be my garden...a single friend, my world!" (Leo Buscaglia)
* η φωτό είναι από τη συλλογή "Roses" του "photoartist3" στο flickr
Εγώ και η καρδιά μου σ' ευχαριστούμε..για το μοναδικό δώρο που μας έκανες.
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλό ταξίδι να έχουμε
Με συγκινείς..
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό ταξίδι, η σκέψη μου θα ΄ναι μαζί!
“A single rose can be my garden…a single friend, my world!"
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν χρειαζονται λογια μετα απο αυτο!!!Καλημερες!!! :)
Καλημέρες-χωρίς-περιττά-λόγια, αγαπητέ!
ΑπάντησηΔιαγραφή:-)
Βλέπεις λοιπόν πόσα "μικρά"- Μεγάλα πράγματα μπορούν να μας δώσουν έστω μια σχισμή από Φως τότε που το σκοτάδι είναι πυκνό..!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντα υπάρχει φως ..
Φιλιά
Πράγματι, στα μικρά (αλλά κατ΄ουσίαν μεγάλα) πράγματα βρίσκουμε πολλές φορές το φως!
ΑπάντησηΔιαγραφή(..κι ήταν "χαμηλά" το φως τελικά!)
Καλό ξημέρωμα, καλή μου Ρεγγίνα!
το φως πάντα τρυπώνει ευτυχώς.
ΑπάντησηΔιαγραφήμια χαραμάδα θέλει...
το θέμα είναι πόσο θέλουμε εμείς να το δεχτούμε.
κουράστηκα να βλέπω βολικά λυπημένους γύρω μου.
και γι'αυ΄το μαρέσει που γράφεις και χαμογελάς τελικά.
σε φιλώ και ΚΑΛΟΡΙΖΙΚΟ.
άργησα αλλά έφερα croissants :)
καλημέρααα
χχχχχχχχχχχχχχχχχ
Το φως είναι πάντα καλοδεχούμενο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλώς ήρθεεεες! Ευχαριστώώώ!!
Ε, άμα έφερες και croissants..χιχι! Merci, chère!
Φιλιά!
Υ.Γ.:..πού τ΄άφησες; ;-)