..τα φυτά πάντα στρέφουν τα φύλλα τους προς τον ήλιο.
Την αρχέγονη αυτή ανάγκη για στροφή προς το φως τα ηλιοτρόπια την εκδηλώνουν περισσότερο.
Ακολουθούν την πορεία του ήλιου από την ώρα της ανατολής ως και τη δύση.
Ηλίανθος..το λουλούδι του ήλιου. Στα πέταλα του ανθού του χορεύουν ηλιαχτίδες.
Νομίζεις πως παίρνει το χρώμα του απ΄τον ήλιο κι έχει πάνω του κίτρινο που καίει σα να ΄ναι κόκκινο.
..οι άνθρωποι πάντα στρέφουν το βλέμμα τους στο χαμόγελο.
Η ανάγκη για χαρά μας κάνει να γινόμαστε περισσότερο εκδηλωτικοί με άγνωστους (σχεδόν) ανθρώπους, αρκεί να χαμογελούν.
Η αδήριτη ανάγκη της παρουσίας του ήλιου (του άλλου) στη ζωή μας.
* μουσική συνοδεία στις σκέψεις:
"Θάλασσα από ηλιοτρόπια", από τον δίσκο "Το αστέρι κι η ευχή" της Ευανθίας Ρεμπούτσικα
Την αρχέγονη αυτή ανάγκη για στροφή προς το φως τα ηλιοτρόπια την εκδηλώνουν περισσότερο.
πίνακας: "Sunflowers", του Vincent Van Gogh
Ηλίανθος..το λουλούδι του ήλιου. Στα πέταλα του ανθού του χορεύουν ηλιαχτίδες.
Νομίζεις πως παίρνει το χρώμα του απ΄τον ήλιο κι έχει πάνω του κίτρινο που καίει σα να ΄ναι κόκκινο.
..οι άνθρωποι πάντα στρέφουν το βλέμμα τους στο χαμόγελο.
Η ανάγκη για χαρά μας κάνει να γινόμαστε περισσότερο εκδηλωτικοί με άγνωστους (σχεδόν) ανθρώπους, αρκεί να χαμογελούν.
Η αδήριτη ανάγκη της παρουσίας του ήλιου (του άλλου) στη ζωή μας.
"Η ησυχία ήταν απόλυτη - εννοώ για τους άλλους,
γιατί εγώ είχα πάντα διαθέσιμους τους τελευταίους πυροβολισμούς
(από μια εξέγερση που χάθηκε εδώ και χρόνια)
εξάλλου άνθρωπος είμαι κι εγώ, χρειάζομαι λίγη μέριμνα:
ένα όνειρο ή μια μητέρα ή έστω μια ξαφνική περιφρόνηση που σε κάνει να τα ξεχνάς όλα,
σαν τη μυρωδιά των κυπαρισσιών τα βράδια
που σε παρηγορεί για την ίδια τη ματαιότητα."
γιατί εγώ είχα πάντα διαθέσιμους τους τελευταίους πυροβολισμούς
(από μια εξέγερση που χάθηκε εδώ και χρόνια)
εξάλλου άνθρωπος είμαι κι εγώ, χρειάζομαι λίγη μέριμνα:
ένα όνειρο ή μια μητέρα ή έστω μια ξαφνική περιφρόνηση που σε κάνει να τα ξεχνάς όλα,
σαν τη μυρωδιά των κυπαρισσιών τα βράδια
που σε παρηγορεί για την ίδια τη ματαιότητα."
"Μέριμνα"
(από την ποιητική συλλογή "Υάκινθοι, βιολέτες και ηλιοτρόπια" τουΤάσου Λειβαδίτη)
(από την ποιητική συλλογή "Υάκινθοι, βιολέτες και ηλιοτρόπια" τουΤάσου Λειβαδίτη)
* μουσική συνοδεία στις σκέψεις:
"Θάλασσα από ηλιοτρόπια", από τον δίσκο "Το αστέρι κι η ευχή" της Ευανθίας Ρεμπούτσικα
φωτεινά χαμόγελα. τόσο απλά. έτσι απλά. πάντα αληθινά.
ΑπάντησηΔιαγραφήπολύ καλό σου απόγευμα!
Αρκεί να μας χαμογελούν η να μπορούν να μας κανουν να χαμογελάμε εμείς!!! Καλησπερες!!! :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΣου στέλνω το πιο φωτεινό απ΄όλα..με την καλησπέρα μου!
ΑπάντησηΔιαγραφή..ή να είμαστε εμείς αυτοί που χαμογελούν και παρασύρουν κι άλλους στο χορό του χαμόγελου!
ΑπάντησηΔιαγραφή;-)
υγ.ΜΙΣΩ αυτα τα τερατάκια του wordpress !!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΘΕΛΩ ΤΟ ΑΒΑΤΑΡ ΜΟΥ ΕΔΩ!
Τ Ω Ρ Α !
γρμφ !
τι δίκιο που έχεις !
ΑπάντησηΔιαγραφήείναι απίστευτο το πόσο απλά θα περνούσαμε ΟΛΟΙ καλύτερα !
η καλή διάθεση ... ε?
τόχουμε κάνει το πιο δύσκολο όλων ορισμένοι .
εμένα μ'έκανες να χαμογελάσω πάντως, το λέω!
χχχχχχχχχχχχχχχ
Θα συμφωνήσω.."θα περνούσαμε ΟΛΟΙ καλύτερα"!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαίρομαι που σ΄έκανα να χαμογελάσεις (θέλεις να τραβήξεις τα βλέμματα όλων, ε;;;)!
ΧΧΧΧ
Χαχαχαχαχα! (είναι χαριτωμένα όμως, δε μπορείς να πεις!)
ΑπάντησηΔιαγραφήΕμ...κι εγώ μισώ όταν δε φαίνεται καθόλου "εικόνα" όταν αφήνω σχόλιο σε Blogger (google) blog..αλλά τι να κάνουμε; (υπομονή!)
;-)
Δυστυχώς εγώ κοιτάζω προς το βάθος
ΑπάντησηΔιαγραφήτο σκοτάδι και το πάθος
και τα μάτια μου να κλείσω
το μυαλό με οδηγεί.
Βλέπω δύση, όχι αυγή!
Ίσως...
επειδή δεν είμαι φυτό!
Ίσως να είμαι πιο φυτό από τα φυτά!
Ποιος ξέρει.
Πάντως σε σένα χαρίζω το πιο γλυκό μου χαμόγελο :)
Μα και το φως δεν θα εμποδίσει
ΑπάντησηΔιαγραφήτο πάθος να βρει χώρο και ν΄ανθίσει!
Το χαμόγελό σου πολύτιμο-μ΄έκανε να χαμογελάσω (μετά από μια δύσκολη μέρα)!
Σ΄ευχαριστώ!
Χαμογελώ κι εγώ για σένα :-)
Ο Βινσεντ ειναι ο αγαπημενος μου, ο λατρεμενος μου , ο δεν ξερω τι να πω!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήθελω τοσα πολλα να σου γραψω γι αυτες τις τρεμαμενες δινες του διαταραγμενου αυτου μυαλου τις γεματες φωτεινο κιτρινο μεσα απο τα σκοταδια του αλλα ειλικρινα δεν εχω αυτη την πολυτελεια τωρα να κολησω!!!
σε φιλω:)
Σε περιμένω να "κολλήσεις" σε άλλη επίσκεψη, dear Tali!!
ΑπάντησηΔιαγραφή(..δίκαια είναι ο αγαπημένος σου κι έχεις πολλά να πεις!)
ΧΧΧΧ
Σε διάβασα και θυμήθηκα κάτι που μου έγραψε μια φίλη σ' ένα παλιό τετραδιάκι, ένα βράδυ με κρύο πολύ.."Είμαστε φτιαγμένοι απ' το ίδιο υλικό που είναι φτιαγμένα τα βουνά, τα ποτάμια, τ' άστρα..Εχουμε όμως και ψυχή.Η ψυχή είναι ενέργεια και η ενέργεια δεν χάνεται ποτέ στο σύμπαν που ζούμε.Αρα, κάποτε ίσως ξαναβρεθούμε.Θα ήθελα όμως, να μπορεί ν' αναγνωρίσει ο ένας τον άλλον."
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα σου.
Πόσο υπέροχη σκέψη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ΄ευχαριστώ που τη μοιράστηκες μαζί μου, jo!
Καλό σου βράδυ..
Αχ! Πως τα δένεις όλα τόσο αρμονικά...
ΑπάντησηΔιαγραφήΖωή και φως και συνέχεια...
Λατρεμένος Λειβαδίδης
Χαίρομαι πολύ που πέρασες από δω..ελπίζω η αχτίδα φωτός που σου στέλνω να μείνει για παρέα (είναι η δική μου μέριμνα..)!
ΑπάντησηΔιαγραφή(..σ΄ ευχαριστώ!)