..φωτιά (στη θάλασσα).

"..Βάλε φωτιά σε ό,τι σε καίει, σε ό,τι σου τρώει την ψυχή
Έξω οι δρόμοι αναπνέουν διψασμένοι, ανοιχτοί.."
..πώς έφτασε η φωτιά στο μυαλό; το σπίρτο στο χέρι; 
Κάηκαν τα παλιά και τα καινούργια, τ΄απλά και τα σύνθετα, τ΄αθώα και τα ένοχα. 
Μετά βαθιά εισπνοή, η μυρωδιά της στάχτης θα θυμίζει το λάθος.
Έξω ο αέρας, καθαρός, φωνάζει δυνατά.
"..Είναι η αγάπη ένα ταξίδι από γιορτή σε γιορτή
Ζήσε μαζί μου στον αέρα, στη φωτιά στη βροχή
Μας περιμένουν άδειες μέρες ραγισμένοι ουρανοί.."
..χαρούμενα ταξίδια σ΄όλα τα σημεία της γης, πανηγυρισμοί απ΄το τίποτα και για το τίποτα..έτσι, για να γεμίζουν οι άδειες μας μέρες.
"..Τα λόγια μου είναι μια ανέλπιδη ευχή
Σβησμένα φώτα μέσα στο άχαρο δωμάτιο
Και αν τ' άφηνες θα καίγαν τη σιωπή
Και θα διαλύαν το κρυμμένο σου παράπονο.."
..κι αν η ανέλπιδη ευχή φέρει ανέλπιστη χαρά; 
Πώς αντέχεται η σκέψη της μοναξιάς στο σκοτάδι, όταν υπάρχει υποψία φωτός στο παράθυρο; 
"..Μα εσύ σωπαίνεις και θρηνείς σαν τον κατάδικο
Πάνω απ' τη στάχτη που σκεπάζει τον παράδεισο.."
..η σιωπή βολική και ήσυχη, μα αν τα λόγια διώξουν μακριά την αμφιβολία; 
(ο παράδεισος δεν περιμένει, όπως βιάστηκαν να κάποιοι πουν - κι οι θέσεις είναι μάλλον λίγες)
"..Βάλε φωτιά σε ό,τι σε καίει σε ό,τι σου τρώει τη ψυχή
Υπάρχει ακόμα υπάρχει κάτι που δεν έχει χαθεί.."
..ως τη θάλασσα έφτασε η αναπνοή.
..είχε χαθεί πάνω στον πανικό της φωτιάς, προσωρινά.
.. βρήκε το δρόμο της, τελικά.
..υπάρχει κάτι (ακόμα)
..υπάρχει ακόμα (κάτι)



* υπέροχοι στίχοι: Γιάννης Αγγελάκας (μουσική: Τρύπες) από το τραγούδι "Γιορτή" (δίσκος: "Μέσα στη νύχτα των άλλων", 1999)