Τρίτη 27 Μαρτίου 2012

Κατάρες, λυκάνθρωποι, βρικόλακες, μούμιες και κεραυνοί.


Πάντα όταν ακούω για πύργους έχω κατά νου τον πύργο του κόμη δράκουλα, στη Ρουμανία (ανατριχίλα).

.. το εσωτερικό του πύργου των Mandacrest δε με φοβίζει..μια γκρίζα ψηλή βιβλιοθήκη, δυο πόρτες  που δεν ξέρουμε που οδηγούν και μια μπαλκονόπορτα που μένει σχεδόν πάντα ανοιχτή.
Έξω ο αέρας φυσάει μανιασμένος κι οι κεραυνοί είναι οι κυρίαρχοι του ουρανού.

Η οικονόμος, η Jane,  «καθώς πρέπει», κι ο επιστάτης του στάβλου, ο Igor, ρακένδυτος, με το ένα πόδι ξύλινο.
Ο λόρδος Edgar, σε συνεχή προσπάθεια να ξεπεράσει τον θάνατο της πρώτης συζύγου του, λαίδης Irma, και να αποφύγει τις ιδιαίτερες επαφές με τη δεύτερη σύζυγό του, λαίδη Alba.
Η λαίδη Alba, πρώην θεατρίνα και νυν χαρούμενη πυργοδέσποινα, διαθέτει όλες τις δυνάμεις της για να φέρει και να κρατήσει κοντά τον σύζυγό της.
Όλους τους στοιχειώνει η νεκρή λαίδη Irma, καθώς το πορτραίτο της δεσπόζει πάνω απ΄το τζάκι.

..τι ιστορία!
(γραμμένη το 1984 απ΄τον  Charles Ludlam, “The mystery of Irma Vep”)
Φέρνει μπροστά μας, στη σκηνή (ή στο νου) φιγούρες βρικολάκων και λυκανθρώπων.
Ηθοποιοί: δύο. 
Ρόλοι: οκτώ. 
Κοστούμια: δώδεκα (αλλαγές κοστουμιών: 57). 
Λύκοι: ένας. 
Μούμια: μία.

Χιούμορ προσωπικό και ιδιαίτερο, συναισθηματικά φορτισμένο αρκετές φορές.
Κινήσεις σκηνοθετημένες με ακρίβεια, κέφι και ζωντάνια (ακόμα κι αν διαρκούν όσο το ξέσπασμα ενός κεραυνού!).
Εκρήξεις γέλιου ασταμάτητου και λόγου ποιητικά διανθισμένου.

..κραυγές λύκου, πονηριές, κατάρες..
Όλα καταλήγουν στην απεγνωσμένη και ατέρμονη προσπάθεια να είσαι με τον άνθρωπό σου (ως το τέλος).
Χωρίς σκιές του παρελθόντος να αιωρούνται στον ύπνο ή τον ξύπνο σου.
Ένα άγγιγμά του που θα ΄ναι ολόδικό σου και καμιά μοιρασιά δεν θα ΄ναι παρούσα.
Η θέληση κι η πίστη κερδίζει κι η γλυκιά ελπίδα ησυχάζει τελικά.


«Η κατάρα της Ίρμα Βεπ» παίζεται στο θέατρο Εγνατία (Θεσσαλονίκη) από τις 15 Μαρτίου.


Παίζουν: Γεράσιμος Γεννατάς, Αντώνης Λουδάρος
Σκηνοθεσία (και φωτισμοί): Κωνσταντίνος Αρβανιτάκης
Κοστούμια: Clare Bracewell
Σκηνικά: Λιλή Πεζανού
Μακιγιάζ: Άγγελος Μέντης
Αμπιγιέζ: Βίκη Ρουμπέκα
Αμπιγιέρ: Λευτέρης Πρίφτης


*σημείωση Νο 1: στο πρωτότυπο κείμενο ο Igor ονομάζεται Nicodemus και 
  η lady Alba είναι lady Enid
* σημείωση Νο 2: στον χαιρετισμό του τέλους της παράστασης ανοίγουν όλες οι πόρτες
   (μυστικές και εμφανείς) και παρουσιάζεται η διαδικασία της αλλαγής των κοστουμιών
   και οι «αφανείς ήρωες» των παρασκηνίων (αμπιγιέζ και αμπιγιέρ)!
* σημείωση Νο 3: οι φωτογραφίες είναι του Γιώργου Καλφαμανώλη 


Τελειώνοντας..

Σήμερα είναι η Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου, όπως ο εορτασμός της καθιερώθηκε το 1962 από το Διεθνές Ινστιτούτο Θεάτρου
Κάθε χρόνο λοιπόν το εκτελεστικό συμβούλιο του Ινστιτούτου επιλέγει μια προσωπικότητα του διεθνούς θεάτρου για να γράψει ένα μήνυμα, το οποίο κάθε φορά στις 27 Μαρτίου διαβάζεται στα θέατρα όλου του κόσμου.

Αυτό  είναι το φετινό μήνυμα, γραμμένο από τον  John Malkovitch:

"Είναι τιμή μου που το Διεθνές Ινστιτούτο Θεάτρου της Ουνέσκο μου ζήτησε να χαιρετίσω την 50η επέτειο της Παγκόσμιας Ημέρας Θεάτρου. Θα απευθυνθώ σύντομα στους συνάδελφους του θεάτρου, φίλους και συντρόφους. Μακάρι η δουλειά σας να είναι πειστική και αυθεντική. Μακάρι να είναι βαθιά, συγκινητική, στοχαστική και μοναδική. Μακάρι να μας βοηθά να στοχαζόμαστε τι σημαίνει να είσαι άνθρωπος και μακάρι αυτός ο στοχασμός να είναι ευλογημένος με θάρρος, ειλικρίνεια, ανυποκρισία και χάρη. Μακάρι να είστε σε θέση να ξεπερνάτε τις αντιξοότητες, τη λογοκρισία, τη φτώχεια και το μηδενισμό, αφού είναι σχεδόν βέβαιο ότι πολλοί από εσάς θα είστε υποχρεωμένοι να το κάνετε. Μακάρι να είστε ευλογημένοι με ταλέντο και αυστηρότητα για να μας διδάξετε πώς χτυπά η καρδιά σε όλη την πολυπλοκότητα της, και να έχετε την περιέργεια και την ταπεινότητα να το κάνετε έργο ζωής. Και μακάρι οι καλύτεροι από εσάς – γιατί μόνο οι καλύτεροι από εσάς, και μόνο σε εξαιρετικά σπάνιες και σύντομες στιγμές, – να καταφέρετε να διατυπώσετε το βασικότερο των ερωτημάτων: "Με ποιό τρόπο ζούμε;" Καλή τύχη!"


8 σχόλια:

  1. Στο μήνυμα του John Malkovitch, μήπως θα έπρεπε να ρίξουν καμιά ματιά κ' άλλοι επαγγελματίες, όπως πχ πολιτικοί??? Να μάθουν τουλάχιστον να κάνουν σωστά το κομμάτι της υποκρισίας...
    Τελοσπάντων...
    Καλημέρα!!! Φιλιά!!!
    ΥΓ: Να το πάρεις το βραβείο...
    Να το πάρεις μην το παιδεύεις...
    Όλη η blog-o-γειτονιά φωνάζει να το πάρεις!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μακάρι να είχαμε όλοι αυτά κατά νου πριν μιλήσουμε, πράξουμε, κινηθούμε..

    Καλημέρα σας!!

    Υ.Γ.: ε, μα, θα το πάρω τότε...ευχαριστώ πολύ!!
    (..και θα το αναρτήσω άμεσα εκεί δεξιά, στο ράφι με τα βραβεία!!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Είναι η επόμενη παράσταση που θα πάω να δω...
    Θα σου πω και εγώ για ορισμένες σύντομα...;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Καλησπέρα κοριτσάκι μου!
    Κάτι τέτοιες στιγμές πόσο στενοχωριέμαι που είμαι από πολύ μακριά και δεν μπορώ να το δω :( .Γιατί αν κρίνω από το post σου είναι μια υπέροχη παράσταση που θα ήθελα πάρα πολύ να δω . Ας μην πω για τον Λουδάρο, που τον αγαπάω τρελά , γιατί τον θεωρώ εξαιρετικό ηθοποιό :( .
    Να έχεις μια πολύ όμορφη ημέρα. Σε φιλώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλώς τη Melita, καλημέρα, ευχαριστώ!

      Ε, μα πόόόσο μακριά είσαι;
      Νομίζω ότι θα την ευχαριστιόσουν πολύ την παράσταση αυτή (αφού αγαπάς και Λουδάρο)..μήπως να το σκεφτείς;
      (..η Θεσσαλονίκη σε περιμένει!)

      May your day be wonderful as well!
      :-)

      Διαγραφή
    2. Είμαι σχεδόν στην άλλη άκρη... (Μάνη βλέπεις ...) :(

      Διαγραφή
    3. Πράγματι είσαι..κομματάκι μακριά!
      Ναι, αλλά...σε τι όμορφο τόπο ζεις!!
      :-))

      Διαγραφή

..οι βουτιές επιτρέπονται!