..με μια χάρτινη σαΐτα!

Δραπετεύοντας από τον αδιέξοδο κλοιό της καθημερινότητας με μια χάρτινη σαΐτα..

φωτό: LogOut, "as simple as that"

Πάει πολύς καιρός που άκουσα τη μουσική του LogOut για πρώτη φορά και κάθε φορά που ακούω τη φωνή, τους στίχους, τη μουσική του μου έρχονται στο νου διαφορετικές εικόνες..θυμάμαι, ελπίζω, ταξιδεύω.

..με τοποθετεί σε μια αίθουσα αεροδρομίου. Εκεί, μεταξύ των αναγγελιών των πτήσεων ακούω κάποιον να παίζει μια μελωδία φυγής με την κιθάρα του κι είναι σα να ´χω φύγει κι εγώ (κι ας μένω στάσιμη, καθισμένη στην άβολη καρέκλα για 2:13..όσο διαρκεί η μελωδία, τόσο διαρκεί κι η φυγή μου).
..όμορφα μου (υπεν)θυμίζει ότι η «καταστροφή»(μας) είναι θέμα χρόνου. Καμιά κρυμμένη αλήθεια, στα φανερά διοχετεύουμε την ενέργειά μας σε άσκοπους καιρούς.
..επισημαίνει πως τα ετερώνυμα πάντα θα έλκονται (διαχρονικός κανόνας), απλώς για να μας αποδεικνύουν πόσο ίδιοι είμαστε μέσα στη διαφορετικότητά μας.
..συνθέτει μουσικές για μια (φανταστική) ταινία με χάρτινες σαΐτες που πετούν πάνω απ´τη σιωπή μιας νεκρικής πομπής.
..τραγουδάει για την ομορφιά των μοναχικών ψυχών που ντύθηκαν με αραχνοΰφαντα λιλά υφάσματα και βολτάρουν σε ηλιόλουστους οπωρώνες θρηνώντας τις χαμένες τους αγάπες.
..διηγείται ιστορίες για μέρες που φαίνονται ίδιες (μα δεν είναι). Για κείνη τη μέρα που η ποίηση μας οδήγησε στο λόφο της ανησυχίας κι εκεί, κοιτάζοντας από ψηλά τις προβλέψιμες κινήσεις μας, αναλογιστήκαμε αν θα ´ρθουν τελικά οι μέρες που όλα θ´αλλάξουν!
..μου επαναφέρει στη μνήμη πως εμείς οι ίδιοι είμαστε ο εχθρός του εαυτού μας. Κι όσο αρνούμαστε πεισματικά ν´αλλάξουμε πορεία σκέψης, ο εχθρός γίνεται ανίκητος.
..με αισιοδοξία με κάνει να σκεφτώ πως αν προχωράμε έχοντας την έννοια του διπλανού μας πάντα κατά νου, ίσως να διαπιστώσουμε ότι ακόμα κι οι «μόνιμοι θεσμοί» μπορούν να αρθούν (όταν έχουν καταντήσει εμφανώς ενοχλητικοί).
..δηλώνει πως η ζωή είναι ένα αστείο..κι αν τη ζήσουμε ως τέτοιο δε σημαίνει ότι δε ζούμε στα σοβαρά.
..επιμένει στο πρωινό μιας Κυριακής που όλα συνέβησαν κι έτσι πια δεν έχουμε τίποτα να φοβηθούμε.
..προσγειώνει τη σαΐτα με ασφάλεια στη χαρά της αγάπης (τελικά).

Η μουσική κι οι στίχοι του LogOut μοιάζουν μελαγχολικά (κι όσοι τ´ακούν έτσι λένε πως είναι). Θα διαφωνήσω λέγοντας ότι τα μελαγχολικά τραγούδια ανέκαθεν έκαναν τη συγκρατημένη αισιοδοξία μου ν´ανθίζει!

"Paper plane flight recorder", LogOut..
..υπέροχη μουσική διαφυγή της (μέχρι προσφάτως) εγκλωβισμένης μας ψυχής!

* Εδώ είναι η δημιουργική σελίδα του: LogOut